Kapadokya’da ikinci günde daha alarm çalmadan, güle oynaya güneşten önce uyanıyoruz yine. Burada düşündüğüm tek şey hep zor gelen erken kalkmanın zorluğunun saatten değil, uyanmak için…
Sonbaharı sevmeyen? Yaprakların arasında yürüyüp aklından türlü hayaller geçirmeyen? Tatlı serin havasında bazen üşüyüp, çıkan güneşle sevinmeyen 🙂 Yollarda, parklarda, şehrin içinde de hissettiriyor kendini ama…